ویولن آلتو یا همان ویولا یکی از سازهای زهی و آرشه ای از خانواده ویولن میباشد.
طرز نواختن ویولا درست همانند ویولن است اما از اندازه ساز از ویولن بزرگتر است
علت این تغییر سایز این است که ویولا در پرده بالاتری از ویولن نواخته میشود.
بنابر این زه های آن سنگین تر ضخیم تر هستند و آرشه آن نیز سنگین تر است.
در این مقاله شما را با سایر تفاوت های ویولن و ویولا آشنا خواهیم کرد.
از نظر ساختمانی و طرز گرفتن عینا شبیه به ویولن و فقط حدود چند سانتی متر از ان بزرگتر است .
بدنه ويولن، ويولا، ويولنسل، از سطح كمي منحني (پشت ماهي)
و يك نوار چوبي كه اين دو سطح را به هم ميپيوندد، تشكيل شده،
لبههاي انتهايي بالا و پائين هر دو سطح، دايرهاي شكل شده و در قسمت وسط فرورفتگي يافتهاند.
روي سطح رويي نزديك اين فرورفتگي در وسط، شكافي به شكل «f » بريده شده است
كه به طور قرينه در دو جانب « خرك » ساز قرار گرفتهاند.
تفاوت دیگر این ساز با ویولن در کوک و وسعت آن است.
ویولا صدای منطقه متوسط سازهای این خانواده را میدهد.
از ویولن بمتر و از ویولنسل زیرتر.
چهار سیم ویولا مانند ویولن با فاصلهٔ پنجم درست با هم کوک میشوند.
زیرترین سیم نت لا با بسامد ۴۴۰ هرتز است
که به فاصلهٔ ششم بزرگ بالای نت دوی وسط پیانو است.
کوک سیمهای این ساز به ترتیب از زیر به بم عبارت است از:
لا (سیم اول) ر (سیم دوم) سل (سیم سوم) دو (سیم چهارم)
نقش تکنواز در این ساز کمی کمتر از این نقش در ویولن است
در عوض ویولن التو یکی از اعضای مهم همنواز های کوچک و همنواز بزرگ (سنفونیک و نظایر ان) است.