جلال ذوالفنون در سال ۱۳۱۶ در آباده فارس متولد شد.
در کودکی همراه خانواده اش به تهران آمد.
فراگیری موسیقی را از ده سالگی در خانواده ای اهل موسیقی شروع کرد
و سپس به هنرستان موسیقی رفت و تار را در محضر استاد موسی خان معروفی آموخت.
در آن جا بود که علاوه بر تار به آموزش ویلن و سه تار هم پرداخت.

در سال ۱۳۳۸به استخدام اداره هنرهای زیبا درآمد و به تدریس موسیقی پرداخت،
سپس رشته موسیقی را در دانشگاه تهران دنبال کرد.
برداشت تازه ای که در این ایام از موسیقی ایرانی در او شکل گرفت، نقطه عطفی بود که عملی گردید.

از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سه تار متمرکز کرد.
پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی جهت تکمیل آن به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی رفت.
درآن مرکز به کار تحقیق و تدریس موسیقی ایرانی مشغول شد.
در این سال ها از راهنمایی های نوازندگان قدیمی سه تار بودند برخوردار گردید.

او از روش‌های اساتیدی چون ابوالحسن صبا، ارسلان درگاهی و همچنین راهنمایی‌های احمد عبادی بهره یافت.
پس از پایان دانشکده در همان جا و در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی به تدریس سه‌تار پرداخت.

آموزش سه تار

جلال ذوالفنون آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینهٔ موسیقی ایرانی از خود به جای گذاشته
که از بین آنها می‌توان آلبوم‌های گل صدبرگ و آتشی در نیستان با صدای شهرام ناظری را نام برد.
همچنین از دیگر آثار او می‌توان به مستانه، سرمستان و شب عاشقان با صدای علیرضا افتخاری
و آلبوم شیدایی با صدای صدیق تعریف اشاره کرد.

ذوالفنون سالیان متمادی در زمینه تحقیق و تتبع گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند.
مهم‌ترین کار وی پس از تحقیق، تدریس بود.
کتابی با عنوان گل صدبرگ (به کوشش سروش قهرمانلو) که مجموعه‌ای از نوشته‌ها و خاطراتش درباره موسیقی است،
از او منتشر شده‌است.

جلال ذوالفنون در ۲۸ اسفند ماه سال ۱۳۹۰ در اثر خونریزی داخلی
پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان البرز کرج درگذشت
و به وصیت خودش وبا حضور دوستاران و خویشانش در قبرستان امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.

اساسا تالیفات جلال ذوالفنون در زمینه تدریس و نقد و بررسی است.
ازجمله «تجزیه و تحلیل موسیقی ایران» و کتاب حاضر می باشد.