مضراب قطعه ای از جنس شاخ گاومیش یا مواد مصنوعی است و طول آن در حدود۲/۵ سانتی متر است در انتهای مضراب چند شیار سطحی برای جلوگیری از لغزش آن در دست نوازنده ایجاد می شود.مضراب تار آذربایجانی بر خلاف تار فارسی،فاقد موم است.

کاسه طنینی:

جنس کاسه از جنس توت است که به صورت یک تکه ساخته می شود.از چوب گردو نیز گاهی ساخته می شود.
پوستی که روی دهانه کاسه بزرگ و کاسه کوچک کشیده می شود،پوست دل (قلب)
گاو است(کاسه بزرگ و کاسه کوچک پوست جداگانه دارد).این پوست اگر چه نازک وشفاف است اما استحکام بسیارد دارد.پوست گوسفند نمی تواند فشار زیاد ناشی از یازده سیم را تحمل کند.

آموزشگاه موسیقی

دسته:

دسته تار آذربایجانی از جنس پوست گردو است.بر روی دسته برخی از تارها صدف کاری می شود. نوع صدف، صدف دریایی بزرگ است.تار صدف کاری شده را معمولا نوازنده ای که مجرب تر است و سمت استادی دارد می نوازد.

گوشی ها:

گوشی های بزرگ و کوچک تار آذربایجانی معمولا از چوب گردو و گاهی چوب جنگلی ساخته می شود.

شیطانک:

شیطانک اصلی و زایده متصل به آن (شیطانک سیم باس) معمولا از جنس شاخ گاو ماده یا استخوان قلم پای شتر است.شیطانک های مربوط به سیم های زنگ که روی دسته تار آذربایجانی قرار دارند،از جنس میخ فولادی هستند.

سیم گیر:

سیم گیر از مواد مختلفی مانند شاخ،برنج،آلومینیوم،ساخته می شود.

خرک:

خرک معمولا از جنس شاخ گاو ماده یا استخوان قلم پای شتر است اما در برخی از تارها ممکن است از نوعی پلاستیک یا مواد مصنوعی دیگر ساخته شود.

دستان ها:

جنس دستان ها در قدیم،زه(روده تابیده گوسفند)بوده و امروزه اغلب سیم نایلونی است.این که هر دستان چند لایه باشد،بستگی به قطر سیم نایلونی مورد استفاده دارد.بعضی از نوازندگان تار آذربایجانی معتقد هستند که دستان های اصلی یا شاه پردهg/c و گاهی d باید قطورتر باشد(یک یا دو دور بیشتر از سایر دستان ها) و برخی دیگر اعتقاد دارند که همه دستان ها باید قطری یکسان داشته باشند.

جعبه گوشی(سرپنجه/اتاق):

جعبه گوشیها از جنس چوب دسته،یعنی چوب گردو است
تکه چوب داخل کاسه:چوب توت یا گردو

مضراب:

جنس مضراب از استخوان شاخ گاو میش ماده و رنگ آن سیاه است.اما در سال های اخیر مضراب هایی از جنس ماده ای مصنوعی به نام ابونیت که بیشتر مصرف صنعتی دارد نیز ساخته می شود.بعضی از نوازندگان تار آذربایجانی معتقدند که صدار حاصل از ابونیت از استخوان نیز بهتر است.مبتدیان معمولا از مضراب های پلاستیکی استفاده می کنند که نرم تر و انعطاف پذیر است.انعطاف مضراب پلاستیکی باعث می شود تا سیم های ساز نوازنده مبتدی کم تر پاره شود.مضراب های شاخ را گاه در روغن مدتی می گذارند و این عمل احتمالا باعث صیقلی شدن مضراب می شود.نوع روغن در این رابطه اهمیتی ندارد.