نوشته شده توسط : vavmusic

برای ساخت هر سازی باید ابتدا چوب مناسب را فراهم کرد .
کاسه ی تنبور مانند کاسه تار سه تار از چوب توت ساخته میشود.
بهترین موقع برای تهیه چوب توت فصل پاییز است چون درختان در خوابند و فاقد برگ و میوه اند.
درخت خشک برای ساخت تنبور مناسب نیست.
ابتدا تنه درخت با رگه های مناسب را تهیه میکنیم و آنرا به چوب بُری می بریم و در آنجا تنه را به الوار یا قامه با ابعادی که برای ترک یا پیشانی لازم داریم تبدیل می کنیم سپس قامه ها را با ضخامت چند میلیمتر میبُریم و آنها را در سایه خشک میکنیم.

هر چه از عمر چوب خشک شده بیشتر گذشته باشد سازی که از آن چوب ساخته میشود مرغوب تر خواهد شد.
لازم به یاد آوری است که چوب توت سَمی است وموریانه و بید آنرا نمی خورند.

کاسه :

گاهی کاسه تنبور را از یک چوب یک تکه می سازیم یعنی داخل چوب را با مقار و تیشه خالی می کنیم وبیرون آنرا هم شکل میدهیم و گاهی کاسه تنبور از چند تکه تخته که دور قالب خم شده و شکل گرفته اند ساخته میشود که (ترکهای ) نام دار در ضمن آماده کردن کاسه یک تکه با ضخامت مساوی کاری بسیارظریف و دشوار میباشد.

یکی اززیباترین تنبورهای یک تکه تنبورهای ساخت استاد اسدالله گهواره است که در عین سادگی بسیار خوش صدا می باشد .
کاسه های گهواره به شکل کشکول است.
وقتی چوبها خشک و آماده شدند ساخت کاسه را شروع می کنیم.

کاسه تنبور از سه قسمت تشکیل می شود :

۱) پیشانی که سطح بالای کاسه را تشکیل میدهد وصفحه روی آن قرار می گیردو تَرک ها به زیر آن می چسبند و کاسه را کامل می کنند.
۲) ترک ها که معمولا هفت یا نه یا یازده عدد می باشند
۳) گلویی که تکه چوبیست که رابط کاسه و دسته ساز است
برای ساخت تنبور و پیشانی دو تکه تخته احتیاج داریم به ضخامت سه میلیمتر و به شکل مثلث قایم الاضلاع که ضلع کوچک آن ده سانتیمتر وضلع عمود بر آن چهل و شش سانتیمتر است.

بعد از بریدن و آماده کردن پیشانی آنها را حدود یک ربع می جوشانیم تا نرم شوند.
حالا دو قطعه پیشانی را دور قالب فلزی می بندیم وحرارت میدهیم تا خشک شوند .
بعد از سرد شدن پیشانی ها خم شده و شکل گرفته می مانند.
حالا میتوانیم آنها را از دور قالب باز کنیم.دیگر آنها تغییر شکل نمی دهند.
هر سازنده ساز میتواند قالب و الگویی مخصوص خود داشته باشد یا از الگوی دیگران استفاده کند.
وقتی پیشانی ها خشک شدند آنها را از دور قالب باز میکنیم .
آنها دیگر تغییر شکل نمی دهند و برای همیشه داسی شکل می ماند.

حالا به ضلع کوچک پیشانی ها چسب چوب زده و آنها را به هم می چسبانیم .
با یک تکه چوب رابط محل چسب را تقویت می کنیم وحالا پیشانی و رابط را بوسیله پیچ دستی پرس می کنیم و منتظر می مانیم تا چسب کاملا خشک شود.
حالا میتوانیم پیچ دستی را باز کنیم

آموزشگاه موسیقی

در این مرحله قسمت جلو پیشانی ها را به دو طرف گلویی می چسبانیم و محکم پرس می کنیم تا خشک شود.
چنانچه قبلا اشاره شد گلویی محل اتصال دسته به کاسه می باشد.
حالا قسمت بالای کاسه یعنی جایی که صفحه به کاسه وصل می شود خود را نشان میدهد.
سومین قسمت تشکیل دهنده کاسه تَرک می باشد.
اگر به قسمت زیرین پیشانی تعداد هفت یا نه یا یازده عدد ترک بچسبانیم کاسه کامل میشود .هرچه تعداد ترکها بیشتر باشد کاسه گرد تر می شود .

میتوان ترک ها را یک در میان از دو چوب متفاوت استفاده کرد تا کاسه تنبور زیباتر شود .
مثلا چوب توت و گردو یا شمشاد (سفید) و فوفل(قهوه ای) و البته تناسب طنین و زنگ در سازهایی که با چوب توت ساخته می شوند بیشتر است.
به علاوه نوع چوب و ریز و درشت بودن و یکدست بودن رگه های چوب در نوع صدا دهی ساز موثر است.

تَرک های تنبور از تخته های با طول ۴۶ سانتیمتر و عرض ۶ سانتیمتر درست میشوند .
برای بهتر وصل کردن آنها به یکدیگر قبل از خم کردن آنها را دوکی میکنیم یعنی قسمت جلو و عقب تخته ها را از عرض کم میکنیم .
تخته ها را حدود یک ربع می جوشانیم و وقتی که نرم شدند آنها را دور قالب میبندیم تا خم شوند و پس از خنک و خشک شدن آنها را باز و پس از جاسازی و آماده کردن یکی یکی به پیشانیها می چسبانیم و بعد از محکم شدن چسب دو تا ترک دیگر می چسبانیم وبه این ترتیب ادامه میدهیم تا آخرین ترک را که بچسبانیم کاسه کامل می شود.
کاسه بعد از خشک و محکم شدن چسب آماده دسته شدن می باشد .

دسته :

دسته تنبور مانند تار و سه تار معمولا از جنس چوب گردو می باشد زیرا چوب گردو محکم و زیباست .
معمولا طول دسته تنبور تا شیطانک برابرست با طول کاسه .طول کاسه تنبور از ۳۸ تا ۴۰ سانتیمتر متغیرست .
علاوه بر۴۰ سانتیمتر دسته ۴ سانتیمتر برای زبانه یعنی محل اتصال به کاسه و ۱۲ سانتیمتربرایپنجهیعنی جای گوشی ها در نظر می گیریم.

اتصال دسته و کاسه

حالا نوبت وصل دسته و کاسه تنبور رسیده .
اشاره کرده بودم که بهترین چوب برای ساخت تنبور چوب گردوست.
دسته ای به طول شصت و یک و عرض و ارتفاع سه و نیم سانتیمتر آماده می کنیم .
ابتدا روی دسته را رَنده می زنیم تا هم سطح شود بعد در پایین دسته به طول سه یا چهار سانتیمتر زبانه می کنیم یعنی از عرض دسته کم می کنیم حالا به همان اندازه روی گلویی کاسه را خالی میکنیم.
بعد از چسب زدن آنها را با پیچ دستی محکم می فشاریم تا چسب خشک شود .
دوسط دسته باید در امتداد وسط کاسه باشد وسطح روی دسته دو میلیمتر بالاتر از کاسه وصل می شود برای جاسازی صفحه.

صفحه :

حالا میتوانیم ساز را صفحه کنیم ابتدا کاسه را از طرف لبه روی تخته ای از جنس چوب توت می گذاریم و با مداد دور آن خط می کشیم .
بعد از جای خط کشی دور صفحه را می بریم .
حالا آنرا با چسب چوب به کاسه می چسبانیم و با گیره یا کش یا ریسمان محکم می بندیم تا چسب خشک شود.
حالا میتوانیم صفحه را رنده بزنیم تا به اندازه مناسب نازک شود .
دسته را اول با صفحه هم سطح می کنیم بعد بصورت کنیک در میاوریم یعنی قطر بالای دسته را از پایین آن کمتر می کنیم.

شیطانک و گوشی :

بالای دسته در اندازه ای برابر طول کاسه شیطانک می گذاریم و بعد از شیطانک جای سه گوشی را با مته شش یا هفت سوراخ می زنیم (دو گوشی روی دسته و سومی را در بغل دسته وبین دو گوشی بالایی).در کنار دسته شیاری برای پرده بندی می اندازیم.

سیمگیر و لاک زدن :

بعد از سمباده زدن و پرداخت ساز و جاسازی سیمگیر در پشت کاسه ساز رابا چند دست لاک الکل براق میکنیم.

پرده بندی و نصب سیم :

بعد از خشک شدن لاکها با بستن ۱۳ یا ۱۴ عدد پرده جای نت ها را معین میکنیم .
حالا سه عدد سیم به سیمگیر وصل کرده از روی خرک و شیطانک گذرانده به گوشی ها وصل میکنیم .
دیگر ساز آماده است تا نوای دوستی را به گوش جان اهل دلی نجوا کند .



:: بازدید از این مطلب : 218
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 17 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

آنچه که بیش از همه برای بررسی موسیقی جنوب بخصوص هرمزگان حائز اهمیت به نظر می‌آید، ترکیب جمعیتی این منطقه است.
در این منطقه به جز ساکنان محلی، تیره‌های دیگری از جمله مهاجرین بسیار قدیمی آفریقایی نیز زندگی می‌کنند.
موسیقی کرانه‌های جنوب ایران، بخصوص آواز بندری به باور برخی از شناسندگان، با موسیقی بومیان آفریقایی پیوندی ژرف و ریشه دار یافته است.

موسیقی به صورت‌های مختلف در هرمزگان به اجرا در می‌آید که برخی از آنها را می‌توان نام برد:

مقام‌های موسیقی‎ جنوب

بندری: مشهورترین شیوه اجرای موسیقی در جنوب است که بسیار شبیه موسیقی آفریقایی و متأثر از موسیقی مهاجران آفریقایی به جنوب ایران است.
موزیکی شاد و ریتم‌دار است.
این موسیقی با استفاده از ساز‌های کوبه‌ای تومبا، تمپو و نی انبان که یک ساز بادی است و در مراسم‌های شاد و عروسی‌ها نواخته می‌شود.

سبالو: یکی از فرم‌های معمول در موسیقی محلی استان هرمزگان و بوشهر سبالو است.
آوازی است که با دایره همراه می‌شود و به وسیله‌ی خوانندگانی که دایره وار کنار هم می‌نشینند، اجرا می‌شود.
خوانندگان هم زمان با اجرای سبالو، شانه‌های خود را به طرف راست و چپ حرکت می‌دهند. رقص و موسیقی سبالو هم متأثر از موسیقی آفریقایی است.

یزله: یکی دیگر از فرم‌های رواج یافته یزله است که به وسیله گروهی از خوانندگان غیرحرفه‌ای اجرا می‌شود و فقط با دست زدن همراه است.
در این موسیقی، ملودی بیش از همه حائز اهمیت است و به متن چندان اهمیتی داده نمی‌شود.
این فرم از موسیقی جنوب ایران یکی ازفرم هایی است که در مراسم عزاداری از آن استفاده شده و با سینه زنی همراه است.

لیوا: این موسیقی که در هرمزگان رایج است، برای شادمانی نواخته می‌شود و با رقص همراه است.
نوعی از اجرای موسیقی بندری بوده که از موسیقی عربی و آفریقایی به خصوص سواحل زنگبار متأثر شده و به این دیار آمده است.
در این نوع اجرای موسیقی از دهل‌های بزرگ و کوچک هم، چون پیپه (Pipa)، جفه (Joffa)، پونکه (Punka) و تویری (Tovairi) استفاده می‌شود.
این موسیقی بیش‌تر در مراسم شادی اجرا شده و با رقص فردی و جمعی با ریتم‌های خاص اجرا می‌شود.

آموزشگاه موسیقی

موسیقی‌زار: مراسم آیینی زار یکی از رمزآلودترین و در عین حال پیچیده‌ترین موسیقی‌های ایران است.
در این مراسم از ساز‌های مختلفی استفاده می‌شود که یکی از این ساز‌ها تبیره یا تنبوره نام دارد.
این ساز فقط توسط «بابا زار» یا شخص دیگری که او اجازه دهد؛ نواخته می‌شود.
مضراب این ساز از شاخ گاو یا گوسفندی که برای اجرای مراسم قربانی شده، ساخته می‌شود.
زار اساسا مراسمی درمانی است که به باور مردم آنجا باعث می شود، جن از بدن فرد جن زده خارج شود.
در این مراسم که با نام «سار» در سومالی نیز وجود دارد، فردی به نام بابازار یا مامازار هدایت مراسم را بر عهده دارد.
در موسیقی زار از ساز تنبوره، ساز‌های کوبه‌ای دهل، دمام و دیره و همچنین آواز استفاده می‌شود.

رقص ازوا: در روز‌های عید قربان، عید فطر و خصوصاً در عروسی‎ها، عده‎ای از ناخداها، جاشو‌ها و ماهی گیران قشمی با ساز و دهل و طبل‎های بزرگ به کوچه‎ها و خیابان‎ها و میدان‎های شهر آمده و به علامت شادی و خوشحالی در حال نواختن طبل‎ها، به رقص و پای کوبی می‎پردازند.

نی‌مه خوانی: نیمه موسیقی دریانوردان است.
این موسیقی به هنگام کار در دریا اجرا می‌شود. در نیمه یک تکخوان با گروهی از هم سرایان آواز‌هایی را می‌خوانند که در ستایش دریا است.

چاووشی: چاووشی را هنگام بدرقه یا در زمان استقبال از زائران می‌خوانند.
چاووشی همچنین در شب سوم محرم، شب عاشورا یا اربعین در میان نوحه (واحد) و هنگام کار‌های ساختمانی و… نیز خوانده می‌شود.
به‌طور کلی زمانی که نیاز به تقویت روحیه جمع باشد، آواز چاووشی خوانده می‌شود.
چاووشی گاه به‌صورت مبادله آواز میان ۲ یا چند نفر خوانده می‌شود. خوانندگان چاووشی باید از صدایی رسا برخوردار باشند.

شروه: نوعی دوبیتی خوانی و آوازی غمگین دشتستانی است که به زبان محلی اجرا می‌شود.

آموزشگاه موسیقی تهران

شاهنامه خوانی: در محفل‌های شبانه با آواز‌های خاص خوانده می‌شود.

خیام خوانی: با متری مشخص و به صورت ریتمیک با همراهی ضرب و دایره اجرا می‌شود.
مردم جنوب به خیام خوانی و اینکه تا این اندازه در موسیقی این منطقه جریان دارد افتخار می‌کنند.
از هر فرد بومی جنوبی‌ای که بخواهید یک شعر بخواند، فاقد شک از اشعار خیام استفاده می‌کن

از دیگر آیین‌های مردم استان هرمزگان؛ رقص‌هایی است، که ظاهراً برای دفع بعضی بادها و درمان بیماران سودمند است.
باورهای مربوط به بادهای زار، از راه اتیوپی (حبشه) در سرزمین‌های اسلامی، راه یافته و باورهایی همانند آن چه که در ایران وجود دارد، در مصر، عربستان و عمان نیز زیر عنوان «زار» دیده می‌شود.
مسلمانان و مسیحیان اتیوپی، بر این باور هستند که «زار» از جمله ارواح خبیثه‌ای است که در رودها و چشمه‌ها به سر می‌برند و گاه در کالبد انسان‌ها نیز وارد می‌شوند و انجام پاره‌ای مراسم به ویژه رقص‌های گوناگون، این ارواح را مجبور به ترک کالبد انسان می‌کند.
این کار بیش‌تر توسط زنی انجام می‌شود، و مراسم چند شبانه روز به درازا می‌کشد.
رقص همراه با صدای طبل‌های کوچک و بزرگ است.
در سومالی نیز همین رقص به نام «سار» وجود دارد.



:: بازدید از این مطلب : 234
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 13 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

این روزها اکثر محصولات اجاره ماشین با راننده مرسدس بنز توسط برابوس تیون می‌شوند.
حتی اگر خواهان کیت‌های بدنه گیرا و یا پرفورمنس بسیار بالا هم نباشید این تیونر مشهور پکیج‌هایی برای شما خواهد داشت.
برای مثال این نسل جدید مرسدس CLA کیت بدنه چشمگیر و گیرایی ندارد.
نمای جلو و عقب این خودرو تفاوتی نسبت به نمونه استاندارد کارخانه‌ای نداشته
و جلوپنجره و لبه صندوق تنها نشان‌های تیونر را با خود به همراه دارند.
نمای عقب همچنین دارای نام تیونر و نوشته D40 است.

اجاره ماشین

خب به رینگ‌های اجاره ماشین بدون راننده  می‌رسیم.
پنج طرح متفاوت با ابعاد ۲۰ و ۲۱ اینچی برای این خودرو تدارک دیده شده ولی خب قضاوت درباره ظاهر این رینگ‌ها را به شما واگذار می‌کنیم.
اما از نظر کابین، برابوس برخی عناصر جدید را بکار برده
که از جمله آن‌ها می‌توان به پین‌های قفل سفارشی درب، رکاب‌های نورانی، کف‌پوش‌ها و پدال‌های آلومینیومی اشاره کرد.
با تمامی تغییرات صورت گرفته شما یک کوپه چهار درب لوکسی خواهید داشت که آماده پنهان شده در تاریکی است.
ما می‌دانیم که افرادی زیادی ظاهر این‌گونه خودروها را دوست دارند و دلیل آن را نیز درک می‌کنیم.
قطعاً این نسخه تیون شده را به مدل استاندارد غیر AMG کارخانه‌ای ترجیح می‌دهیم.



:: بازدید از این مطلب : 197
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 11 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

درامز یا درام به انگلیسی: (Drum) که در زبان انگلیسی به معنی طبل است، در زبان فارسی معادل «Kit Drum» به معنای مجموعه ای از طبلها، سنجها و دیگر سازهای کوبه ای است که در کنار هم معمولا در موسیقی جاز، راک و پاپ کاربرد دارد یک ساز واحد و مستقل را تشکیل میدهند.این ساز

و به نوازنده آن درا ِمر میگویند.

تاریخچه ی ساز درام:

سازهای درام تقریبا به قدمت نسل بشر می باشند. به استثنای حنجره انسان، سازهای درام قدیمی ترین ابزار موسیقایی ما هستند. ابتدایی ترین این سازها احتمالا از قرار گرفتن تکه های چوب و یا سنگ بر روی گودال های زمین ساخته شده اند.بعد از آن این موضوع کشف شد که از تنه ی درختان توخالی، صدای بیشتری می توان تولید کرد (شکل قدیمی درام های چوبی امروزی).

مکانی که اولین درام های پوستی در آنجا ساخته شده اند برای کسی شناخته شده نیست، ولی قدمت بعضی از این سازها به ۵۰۰۰ سال می رسد.

پوست حیوانات و یا ماهی ها را روی تنه ی درختان تو خالی می کشیدند و احتمالا این سازها صرفا با دست نواخته می شدند.

پیشرفت های بعدی منجر به ساخت کاسه ها و پوسته هایی شد که شکل های خاصی داشتند. این کاسه ها و پوسته ها به شیوه های متنوعی ساخته می شدند و این شیوه ها با به کارگیری تنوع در کشش پوسته ها حاصل می شدند. درام هایی که به این روش ساخته شدند، همچنین درام هایی که طی مراسم مذهبی و با همان کیفیت موسیقایی به دست آمده بودند، تبدیل به آیین مهمی در فرهنگ های مختلف شدند.

کلاس آموزش پیانو

امروزه درامز به بدنه های جوبی و پوسته ایی از جنس طلق دارن که معمولا در دو طرف طبل قرار دارند. و البته سوراخهایی هم در کناره بدنه برای خروج صدا..

سایز طبلها هم متفاوته و براساس قطر طبلها بر مبنای اینج محاسبه میشه.

معموال هم شامل این قطعات هستن:

۱ -kick یا همون طبل بزرگ

که با پدال نواخته میشه.

 

۲ -snare یا همون سایدارم

که طبلی با ارتفاع کم و فنری برای ارتعاش در زیر اون هستش

 

۳ -tom hi که طبل ۱ هم گفته میشه.

 

۴ -tom low یا tom mid یا همون طبل دوم

بسته به نوع سبک موسیقی ممکنه مقدار تام ها افزایش داشته باشه.

 

۵ -tom flor یا طبلی با ارتفاع

بلندتر و صدای بم.

 

۶ -hihat

تشکیل شده از ۲ عدد سنج که روی هم قراردارن و با پدال بالا و پائین میشن

 

۷ -crash یا سنج

تامهای ۱ و ۲ معموال در ست استاندارد درامز بر روی طبل بزرگ بسته میشه. اما در سبکهای دیگه موسیقی ممکنه مقدار تامها و سنجها بیشتر بشه و حتی kick هم دو تا بشه. که برای بستن تام های بیشتر معمولا از نوعی داربست المینیومی که جلوی درامز قرار میگیره استفاده می شود.

کلاس آموزش گیتار



:: بازدید از این مطلب : 214
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 10 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

پورشه پس از گذشت نزدیک به پنج سال از معرفی کانسپت پانامرا اسپرت توریزمو،
سرانجام مدل تولیدی آن را در گردهمایی 2017 ژنو به نمایش عموم درآورد.

اجاره ماشین

نسخه نهایی شباهت زیادی به مدل مفهومی قبلی دارد
و طراحی داخلی و خارجی جذاب نسل کنونی پانامرا را با ویژگی‌های کاربردی جدیدی ترکیب کرده
که هرچه بیشتر آن را مناسب خانواده‌ها می‌سازد.

 

تفاوت اصلی اسپرت توریزمو با مدل‌های دیگر،
سبک طراحی شوتینگ برِیک (Shooting Brake) آن است.
در پی کاهش زاویه بخش انتهایی سقف و شیشه عقب،
فضایی 520 لیتری در صندوق بار فراهم گردیده که با تا کردن صندلی‌های عقب به رقم چشمگیر 1390 لیتر می‌رسد!
از طرفی خود صندلی‌های عقب فراخ‌تر هستند و برای نخستین بار می‌توانند سه نفر را در خود جای دهند.

پورشه پانامرا اسپرت توریزمو هنگام ورود به بازار پنج گونه مختلف شامل 4، 4S، 4S دیزل، 4 E-Hybrid و توربو خواهد داشت.
گفته شده نسخه توربو با خروجی 542 اسب بخار
یکی از سریع‌ترین و گیراترین خودروهای استیشن/شوتینگ بریک موجود در دنیا خواهد بود. همچنین بهای گونه‌های مذکور به قرار زیر است.

اجاره ماشین پورشه پانامرا

قیمت گذاری این پورشه ها از این قرار است:

  • پانامرا 4: به قیمت 96,200 دلار
  • پانامرا 4 E-Hybrid: به قیمت 104,000 دلار
  • پانامرا 4S: به قیمت 109,200 دلار
  • پانامرا توربو: به قیمت 154,000 دلار


:: بازدید از این مطلب : 211
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 5 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

کیا اپتیما نیو گرچه پیش از این هم خوب بود ولی در طراحی جدید به مراتب بهتر شده .
اجاره خودرو بدون راننده به شما امکان رانندگی با این ماشین را میدهد
در حالت اسپورت ، پاسخگویی سیستم انتقال نیرو و سیستم هدایت تغییر می کند و فرمان سفت تر می شود
اما نه به اندازه ای که یک فعالیت بدنی سنگین محسوب شود .
در حالت اسپورت ، سیستم انتقال قدرت مدت زمان بیشتری در دنده های سنگین باقی می ماند
و این مساله امکان عکس العمل سریع تر را برای اتومبیل فراهم می کند .

اجاره خودرو

در حالت نرمال ، سیستم انتقال قدرت خودرو به سرعت دنده معکوس می کشد ،
زیرا این اتومبیل ، یک اتوموبیل 6 دنده است و برخلاف گیربکس های 8 یا 9 سرعته ،
دنده معکوس خیلی سریع اتفاق می افتد .
فرمان نرم تر است و عکس العمل زیادی که نسبت به کوچکترین حرکت از خود نشان می دهد و شبیه بازی های ویدئویی است

موتور کیا اپتیما با یک توربوی کوچکتر
و منحنی گشتاوری که گشتاور بیشتری را با سرعت های پایین تر تولید می کند ، بهینه شده است .
کمپانی کیا اذعان دارد که اپتیما نیو دارای بیشترین نیرو در شتاب ناگهانی در هنگام دور گرفتن خودرو است .

مدل جدید اپتیما از توربوی کوچکتری استفاده می کند
که پر سر و صداتر به نظر می رسد و محدوده توان گسترده تری دارد که این تغییر نسبتاً خوبی است .

اجاره خودرو با راننده و سواری در اپتیما نیو

کیا اپتیما سواری فوق العاده نرمی دارد .
اپتیما به خوبی از پس تمام موج ها و ناهمواری های جاده ( البته به جز دست اندازهای بزرگ ) بر می آید .
به گفته ی کیا ، شاسی خودرو بازبینی شده و ترکیبی از فولاد مقاوم و فوق مقاوم در آن بکار رفته است
همچنین سیستم تعلیق خودرو و قطعات آن به منظور بهبود دینامیک شاسی تغییر کرده است
که این تغییرات نتیجه بخش می باشد .

اپتیما ماشین تقریباً بی سروصدایی است .
درهنگام رانندگی اندکی صدای باد می آید و صدای جاده هم خیلی کم در داخل اتاق ماشین به گوش می رسد .
کیا می گوید تغییرات شاسی به منظور بهبود دینامیک خودرو ،
در جهت کاهش سروصدا و لرزش اتاق نیز بوده است.

اجاره خودرو اپتیما نیو

سرنشینان صندلی جلو خوشحال باشند
چراکه حالا آن ها هم همان تنظیمات صندلی که راننده دارد از جمله تنظیم ارتفاع را دارند
بنابراین افرادی که قد کوتاهی هم دارند می توانند انتهای جاده را بهتر ببینند .
صندلی سرنشینان هم قابلیت تنظیم ارتفاع دارد.

کیا می گوید که سیستم کنترل مرکزی ، مایل به سمت راننده است
اما نه آنقدر که نتوان به راحتی از سمت شاگرد تنظیمات هوای داخل خودرو را انجام داد یا مسیریاب را دید .
درواقع ، اگر کیا نگفته بود که کنترل به سمت راننده مایل است ، ممکن است اصلا متوجه آن نشوید .

در کل ، طراحی داخلی آن خوب است .
کیا داشبورد را با یک خط افقی که یک قطعه تزئینی روی آن قرار دارد طراحی کرده است .
بالای این خط یک صفحه ی لمسی و زیر آن دکمه های کنترل قرار دارند .

اجاره خودرو

فضای خوبی برای سرنشین صندلی جلو وجود دارد که به هیچ وجه احساس ناراحتی روی صندلی نمی کند .
همچنین مجموعه ی خوبی از محفظه ها برای قرار دادن وسایل مثل شیشه آب ، تلفن و دفترچه یادداشت وجود دارد .

فضای صندلی های پشت با دیگر اتومبیل های آن کلاس رقابت می کند .
قرارگیری صندلی راننده دقیقاً به گونه ای است که
فضای مناسبی برای قراردادن پاها در صندلی عقب ایجاد می کند .
کمی زانوها بالا می آیند اما درحدی نیست که در رانندگی طولانی مدت آزاردهنده باشد .



:: بازدید از این مطلب : 243
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 1 شهريور 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

از قدیمی ترین و شاید حتی اولین تولید کننده رسمی پیانو در انگلستان می توان به کمپانی John Broadwood & Sons اشاره کرد.

اولین پیانوهای ساخت این کارخانه که به پیانوهای مربعی (Square-Pianos) معروف بود شهرت جهانی داشته
و کارخانه تولید پیانو Broadwood در طول قرن هجدهم و نوزدهم از بزرگترین و مهمترین سازندگان پیانو در جهان بوده است.
به داستان چگونگی شکل گیری این پیانوها توجه کنید.

در سال ۱۷۱۸ شخصی بنام بورکات شودی در سن شانزده سالگی با خانواده خود از سویس به لندن مهاجرت می کنند،
خانواده شودی از سالها قبل در کار ساخت وسایل چوبی بودند.
بورکات شودی در یک کارگاه ساخت هارپسیکورد مشغول به شاگردی می شود
و پس از مدتی در سال ۱۷۲۸ کارگاه هارپسیکورد سازی خود را راه اندازی می کند.

شاید جالب باشد که بدانید شودی جوان در حالی کمتر از سی سال داشت در سال ۱۷۲۹ یکی از بهترین هارپسیکوردهای موجود در جهان را برای هندل (Handel) می سازد. قرار بر این بوده که هندل این هارپسیکورد را به یکی از خواننده های سوپرانوی ایتالیایی در لندن هدیه دهد.
همچنین موتزارت نیز در سن نه سالگی هنگامی که به لندن می آید از هارپسیکوردهای شودی برای نوازندگی استفاده می کند.
شودی علاوه بر آن برای بسیاری دیگر از موسیقیدانان و درباریان هارپسیکورد ساخت و شهرت بسیاری در این راه کسب کرد.

جان برادوود – متولد سال ۱۷۳۲ ، اسکاتلند – در سال ۱۷۶۱ برای کار و انتخاب راه آینده خود به لندن می آید،
خانواده او نیز در صنعت نجاری فعالیت می کردند و از نجاران معروف در اسکاتلند بودند.

جان برادوود در سال ۱۷۷۱ با دختر کوچک بورکات شودی ازدواج کرد
و پس از مدتی شودی بتدریج اداره کارخانه هارپسیکورد سازی خود را به دست داماد جدید خود یعنی جان سپرد.
شودی در سال ۱۷۷۳ از دنیا رفت.
پس از گذشت چند سال کیفیت ساخت هارپسیکوردها بقدری پیشرفت کرد که جان توانست آنها را به کشورهای روسیه، پرتغال، دانمارک، ایتالیا، فرانسه، هندوستان و حتی آمریکا صادر کند.

آموزشگاه موسیقی

در این میان گونه های مختلف پیانو فورته در انواع و اقسام مختلف در حال ساخت بود
و به دلیل زیبایی، حجم بیشتر صدا و سهولت بیان احساسات هنرمندان آنرا به هارپسیکورد ترجیح می دادند.
اولین سازنده پیانوهایی که چکش دارند سازنده ایتالیایی بنام کریستوفری بود که در اوایل قرن هجدهم سه نوع مختلف ساز شبیه به پیانو با چکش را ساخت.

پس از آنکه پسر باخ بنام جان کریستین در سال ۱۷۶۷ با یکی از این پیانو ها – که البته ساخت آلمان بود – کنسرتی در لندن اجرا کرد،
جان برادوود تصمیم گرفت که وارد صنعت ساخت پیانو شود.

شواهد تاریخی نشان می دهد که تا قبل از سال ۱۷۷۸ کارخانه شودی پیانویی را نساخته است
و تنها مبادرت به کوک کردن، تعمیر و یا حمل دیگر پیانوهای موجود در شهر می کرده است.
اما آنچه مشخص است و در دفاتر این شرکت ثبت شده آن است که تا سال ۱۷۸۰ تعداد شش عدد از پیانو های Broadwood & Sons در لندن به فروش رفته است.

او در سال ۱۷۸۳ تغییراتی در اکشن (Action) پیانو بوجود آورد و از برنج زیر سیم ها و دمپر ها استفاده کرد.
این تغییرات باعث آن شد که پیانو راحت تر نواخته شود و نیز محکم تر باشد.
بطوری که در طول دو سال بعد کمپانی او توانست حدود ۱۴۰ پیانو را بفروش برساند.
این موفقیت او به حدی بود که توماس جفرسن که بعدها سومین رئیس جمهور آمریکا شد
برای مذاکره و تاسیس کارخانه در آمریکا به لندن برای مذاکره با جان برادوود آمد.

از دیگر کارهای متمایز این کارخانه می توان به تغییراتی دیگر که در اکشن و Bridge پیانو ایجاد شد و صدای باس را بهبود بخشید نام برد.
همچنین افزودن تعداد کلید ها و رساندن آنها به شش اکتاو از فعالیت های جان برادوود بود.

پیانو های برادوود آنقدر خوب نواخته می شد و خوب صدا می داد که بزرگان موسیقی چون شوپن، لیست و … و بسیاری از اشراف زادگان در سراسر اروپا از این پیانو ها برای خود استفاده می کردند.
پیانو های رویال برادوود در منازل اغلب ملکه ها و پادشاهان اروپا موجود بود.
برادوود در سال ۱۸۶۶ دست از تولید پیانو های چهارگوش برداشت و تنها به تولید پیانو های دیواری و رویال پرداخت.

جان برادوود در سال ۱۸۱۲ از دنیا رفت و اداره شرکت به دست یکی از پسرانش بنام هنری واگذار شد.



:: بازدید از این مطلب : 239
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 29 مرداد 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

به طور كلي در صداها در موسيقي ايراني به دو قسمت راست کوک و چپ کوک تقسيم مي شوند .
صداي مردها معمولا راست كوك است و صداي زنان چپ كوك .
البته استثنا هم پيدا مي شود مثل صداي مرحوم ايرج بسطامي كه بيشتر چپ کوک بود.
صداهاي راست كوك نسبت به صداهاي چپ كوك بم تر است.
علت نامگذاري چپ كوك و راست كوك مربوط به تار و سه تار است و در ني اتفاقا بر عكس است .

در تار و سه تار نت اول اگر از بمترين نت سيم دوم ( سيم زرد ) شروع كنيم صداي مرد هم از قسمت بم شروع مي شود و در اوج به مشكل بر نمي خورد و مي تواند چند دانگ متوالي را به راحتي بخواند .
ولي اگر يك مرد از سيم سفيد شروع كند وقتي به قسمت اوج برسد معولا صدايش به مشكل بر مي خورد و ديگر اوج مناسبي ندارد .
بحث البته راجع به اصول است وگرنه استثنا هم پيدا مي شود. بنابراين براي صداي زن سيم سفيد اول مناسب است .
به عبارت ديگر هر گامي كه در روي يكي از سيمها نواخته مي شود .
همان را بدون در نظر گرفتن نت آنها فقط از لحاظ مشابهت پرده ها در روي سيم ديگر بنوازيم ، راست كوك و چپ كوك كرده ايم .مثال :

اگر دستگاه شور را بخواهيم از بمترين نت در روي سيم زرد كه معمولا سل كوك مي شود شروع كنيم يعني نت شاهد آن را سل قرار دهيم شور سل به دست مي آيد كه در راست كوك است .
يعني با تطبيق فواصل درجه يك شور مي شود : سل –
درجه دوم : لا كرن –
درجه سوم : سي بمل –
درجه چهارم : دو –
درجه پنجم : ر –
درجه ششم : مي بمل – درجه هفتم : فا

آموزشگاه موسیقی

اگر در روي سيم اول (سفيد) همين فواصل و پرده بندي را رعايت كنيم شور ما چون سيم سفيد نت دو کوک مي شود شور « دو » در چپ کوک است و فواصل آن به ترتيب عبارتند از :
دو – ر كرن – مي بمل – فا – سل – لا بمل – سي بمل .

همينگونه است ساير دستگاهها كه با تطبيق فواصل مي توان از گامهاي مختلف در چپ كوك و راست كوك آنها را نواخت .

در ني به گونه ديگر بايد به موضوع نگريست .
از آنجا كه در ني زيباترين صدا همان صداي بم ني مي باشد و براي شنونده خوش آواز تر است نوازندگان هم ترجيح مي دهند كه نوازندگيشان بيشتر در اين محدوده باشد .
و چون شروع هر دستگاه و آواز درامد است كه بمترين قسمت هر دستگاه و آواز مي باشد .
پس نوازنده ني معمولا طوري فواصل را تطبيق دهد كه درامد در محدوده صداي بم بيفتد .

اما برخلاف تار وسه تار كه عملا همه گامها را به راحتي مي توان نواخت در ني به علت ساختار محدود بايد از گامهايي استفاده شود
كه اولا : بيشترين استفاده را از محدوده صداي بم به همان علت ذكر شده كرد
ثانيا : كمترين تغيير در انگشت گذاريها صورت گيرد تا قدرت مانور بيشتري براي نوازنده وجود داشته باشد .
به همين علتها در ني نوازي گامهايي متداول شده است كه داراي اين خصوصيات است .
اگرچه ساير گامها را هم مي توان تا حدودي نواخت ولي چون احتياج به تغيير صدا و تغيير انگشت گذاريهاي فراوان هست هيچ نوازنده عاقلي اين كار را نمي كند .
و در كارهاي گروه نوازي اگر نوازندگان ديگر در گامهاي غير معمول در ني نوازندگي كنند ني نواز با استفاده از كوكهاي ديگر ني كه بعدا راجع به آن هم توضيحي خواهم داد خود را با آنها هماهنگ مي نمايد.

آموزشگاه آواز

اما وسعت صوتي ني محدود به يك اكتاو و نيم است به عبارت ديگر در محدوده صوتي ني بم ترين صدا نت « دو » است .
يعني صداي ني از سيم سفيد (اول) تار و سه تار شروع مي شود .
كه به همين جهت در صداي بم ني و صداي زير (اوج ) اصولا بايد دستگاهها را از چپ کوک (تار و سه تار ) نواخت .
و براي راست كوك چون محدوده صداي غيث كه از نت سل شروع مي شود با صداي سيم دوم تار وسه تار (سيم سل ) منطبق است از صداي غيث استفاده مي شود .

هر نوع انگشت گذاري راجع به يك دستگاه در صداي بم كه صورت گيرد همان انگشت گذاري را در صداي غيث انجام دهيم راست كوك خواهد شد .
در كتاب شيوه ني نوازي استاد كياني نژاد گامهاي متداول كه در ني نواخته مي شوند آمده است .
اگرچه شيوه نامگذاري گامها توسط ايشان با بعضي از اساتيد ديگر فرق مي كند ولي گامهاي چپ كوك معمولا در تكنوازي رايج است و راست كوكها در گروه نوازي .
مثلا همان گام شور « دو » را اگر بخواهيم در ني بنوازيم دچار آرتروز انگشت خواهيم شد .
و انگشت اول و دوم را از پايين و انگشت شصت را در آخرين سوراخ در صداي بم و زير بايد نيمه گرفت و در صداي غيث هم به همينگونه .
بنابر اين ، اين شور در ني معمول نيست و به جاي آن شور « ر » رايج مي باشد .
كه نتهاي آن : ر- مي كرن – فا – سل – لا – سي بمل – دو – ر مي باشد .

جعفر زنگنه



:: بازدید از این مطلب : 183
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 27 مرداد 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

موسیقی ایرانی دارای هفت دستگاه با نام‌های شور، سه گاه، همایون، چهارگاه، نوا، راست پنجگاه، ماهور و پنج آواز به نام‌های ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی، اصفهان است.

معمول‌ترین دستگاه موسیقی ایرانی دستگاه شور است.
دستگاه شور را به دلیل وجود ملودی‌های متنوع مناطق مختلف ایران مادر آواز‌های موسیقی ایرانی می‌نامند.
غالب آواز‌هایی که یک خواننده آموزش ندیده ایرانی می‌خواند در دستگاه شور یا متعلقات آن است.
از بین هفت دستگاه موسیقی ایرانی دستگاه شور از همه بزرگ‌تر است،
زیرا علاوه بر آواز‌ها و الحان خود، دارای آواز‌ها و الحانی است که هرکدام خود به تنهایی استقلال دارند. (آواز‌های های ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی)

یکی از ویژگی‌های دستگاه شور این است که را نه می‌توان آن را جزو آواز‌های غمگین به حساب آورد و نه جزو آواز‌های نشاط آور.
آوازی که در دستگاه شور اجرا می‌شود را می‌توان در هر زمانی از شبانه روز شنید و هنگام شنیدن آواز در مایه شور (دستگاه شور) احساس آرامش می‌کنیم (این موضوع به سهل بودن آن بازمی‌گردد).
می‌توان دستگاه شور را به انسانی تشبیه کرد که همه گفته‌هایش را قبول داشته و در عین حال او را درک می‌کنند؛
این نیز خود دلیل این است که این آواز را می‌توان در هر مکان و زمانی اجرا کرد و شنید.

آموزشگاه موسیقی

اگر درجه چهارم گام ماهور را ربع پرده افزایش دهیم به شور تبدیل می‌شود.
تنیک گام شور حاصل، درجه سوم ماهور است. بعنوان مثال اگر گام ماهور دو را داشته باشیم:

(سی لا سل فا می‌ ر دو (از چپ به راست خوانده شود

درجه‌ی سوم آن می‌شود نت می، پس نت "می‌" می‌شود نت تنیک (اولین نت) شور (شور می)، و درجه چهارم که فا است را ربع پرده زیاد می‌کنیم (فا سری) به این ترتیب گام شور"می" ساخته می‌شود:

(ر دو سی لا سل فاسری می‌ (از چپ به راست خوانده شود

نحوه‌ی پیدا کردن سلاح کلید یک گام شور (سرکلید)

از اسم گام یک دوم نیم بزرگ بالا رفته، می‌رسیم به آخرین نت سرکلید، سپس سرکلید را طبق توالی بمل‌ها (اگر آخرین نت کرن است) و دیز‌ها (اگر آخرین نت سری است) کامل می‌کنیم.

ویژگی های گام شور

دارای گام مخصوصی است که به گام‌های ماژور و مینور شباهتی ندارد.
فواصل گام شور به ترتیب عبارت است از:
دو دوم نیم بزرگ، دو دوم بزرگ، یک دوم کوچک، یک دوم کوچک، دو دوم بزرگ.
دانگ‌های گام شور مساوی نیستند، زیرا دانگ اول دارای دو دوم نیم بزرگ و یک دوم بزرگ است و دانگ دوم از یک دوم کوچک و دو دوم بزرگ تشکیل می‌شود.
گام شور پایین رونده است، زیرا در حالت صعود، محسوس ندارد.

نام گوشه‌ های مهم دستگاه شور

درآمد: نت شاهد و نت ایست درجه اول گام (تنیک) است. درآمد‌های اجرا شده در این دستگاه همگی در دانگ اول هستند.

شهناز: نت شاهد درجه‌ی چهارم است و در گوشه شهناز درجه پنجم ربع پرده کاهش پیدا می‌کند. نت ایست هم همان نت تنیک است.

قرچه: نت شاهد درجه ششم و نت ایست درجه چهارم است.

رضوی: نت شاهد درجه هفتم و نت ایست درجه چهارم است.

حسینی: گوشه‌ای است که با آن شور اوج می‌گیرد (گوشه حسینی را اوج شور می‌نامند). شاهد آن درجه هشتم است و نت ایست درجه چهارم و درجه دوم هم ربع پرده کاهش پیدا می‌کند.



:: بازدید از این مطلب : 200
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 25 مرداد 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : vavmusic

دستگاه سه گاه یکی از هفت دستگاه موسیقی ایرانی است. این دستگاه تقریباً در همه کشور های اسلامی متداول است ولی ریشه کاملا ایرانی دارد.
دستگاه سه گاه در میان ترک ها خیلی رایج است و آن ها در خواندن آواز در دستگاه سه گاه مهارت زیادی دارند.
اما فارسی زبانان آن را طور دیگری می خوانند.
آشنایی با دستگاه سه گاه

موسیقی ایرانی دارای هفت دستگاه با نام‌های شور، سه گاه، همایون، چهارگاه، نوا، راست پنجگاه، ماهور و پنج آواز به نام‌های ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی، اصفهان است.
یکی از علت‌های این طبقه‌بندی تفاوت در حالات شنیداری و احساسی متفاوت یا متمایزی است که شنونده با شنیدن هرکدام از این دستگاه‌ها یا آواز‌ها احساس می‌کند.
یکی از دلایل اصلی ایجاد این حالات متفاوت در شنونده، کوک متفاوت در ساز است و عامل اصلی دیگر آن، غالب بودن اجرا و بیان و تاکید یک نت خاص هنگام اجراست.
قبل از بررسی و معرفی دستگاه سه گاه بهتر است با کلمه دستگاه در موسیقی بیشتر آشنا شویم.

در کتاب‌های قدیمی موسیقی ایرانی به کلمات یگاه، دوگاه، سه گاه، چهارگاه و پنجگاه بسیار اشاره شده است.
دستگاه سه گاه نیز همان طور که از نامش پیداست، یکی از نغمه‌های قدیمی ایران است.
بعضی این آواز را مخصوص ترک‌ها می‌دانند، از طرفی دیگر این آواز میان اهالی آذربایجان و قفقاز نیز متداول است.
سه گاه دارای فراز و فرود‌های جالبی است در گوشه‌ای مانند “درآمد” کاملا محکم و قوی و در عین حال ظریف است و در گوشه‌ای مانند “مویه” حزن و اندوه فراوان دارد، گویی که بچه‌ای ناله کرده و ذجه می‌زند؛
در گوشه‌ای مانند “مخالف” هم علاوه بر حزن پنهان دارای صلابت و قدرت است و نوعی التماس توام با وقار در برابر معشوق را نشان می‌دهد.

آموزشگاه موسیقی

دستگاه سه‌گاه، بیشتر برای بیان احساس غم و اندوه توام با امیدواری، مناسب است.
نغمه‌های آوازی موجود در سه‌گاه، بسیار غم انگیز هستند،‌ در آن حد که ناله‌های جانسوز آن به عمق وجود آدمی نفوذ کرده و بنیاد آن را از جا می‌کند.
حال و هوای دستگاه سه گاه راز و نیاز عاشقان دور از هم یا بیچارگی بی‌نوایان را بیان می‌کند.

بعضی از آواز‌های سه گاه علاوه بر حالت حزن و اندوه حالتی حماسی به خود می‌گیرد که شعر‌های این گوشه را معمولاً از اشعار شاهنامه انتخاب می‌کنند (مانند گوشه رجز).

قابل ذکر است که نغمه‌های شاد فراوانی نیز در این دستگاه ساخته و اجرا شده‌اند که می‌توان به آهنگ «گل اومد بهار اومد» ساخته مجید وفادار با شعری از بیژن ترقی اشاره کرد.

باید خاطرنشان کرد که حالت این دستگاه در همه جا ثابت نیست و به‌ویژه در گوشه «مخالف»، حال و هوایی بسیار باشکوه دارد.

برای ساختن گام سه گاه باید درجه پنجم گام شور را ربع پرده کم کنیم، در آن صورت وارد گام سه گاه می‌شویم.
فرض کنید ما در شور در نت “لا” هستیم، اگر درجه پنجم را که نت “می” است تبدیل به “می کرن” کنیم، ملودی ما حالتی پیدا می‌کند که آن را سه گاه می‌نا‌مند.

ویژگی‌های گام سه گاه

سه گاه گامی مستقل دارد که نه به گام بزرگ و کوچک شبیه است و نه با شور و همایون ارتباط دارد.
این گام دارای دانگ‌های نامساوی است.
از آنجا که تناسب فواصل درجات سه گاه با درجات گام چهارگاه تا حدودی مساوی است؛ لذا اغلب گوشه‌های معروف چهار گاه در سه گاه نیز نواخته می‌شوند. مثل گوشه‌های زابل، حصار، مخالف، مغلوب و مویه.
درجات مهم گام سه‌ گاه عبارتند از: درجه یک (تونیک)، درجه سوم (شاهد) و درجه پنجم (نمایان) که درجه سوم مهم‌تر از بقیه درجات است.

گوشه‌های مهم دستگاه سه گاه

درآمد: معمولاً همه دستگاه‌ها با گوشه‌ای به نام درآمد که نشان‌دهنده حالت دستگاه است شروع می‌شوند که نوازنده و خواننده را برای ورود به حال و هوای دستگاه آماده می‌کند. به همین دلیل نام دیگر آن «گشایش» است. نت شاهد درآمد همان درجه اول گام است.

زابل: گوشه زابل بر درجه سوم گام تاکید دارد. به عبارت دیگر نت شاهد آن درجه سوم است. از گوشه زابل این دستگاه به راحتی می‌توان به آواز افشاری و گوشه شهناز شور رسید.

مویه: گوشه مویه بر درجه پنجم گام تاکید می‌کند و حالتی مانند شور دارد.

مخالف: گوشه مخالف،‌ بر درجه ششم گام تاکید دارد و حالت آن با دیگر گوشه‌های سه‌گاه متفاوت است. می‌توان از این گوشه برای مرکب خوانی به اصفهان نیز استفاده کرد.



:: بازدید از این مطلب : 206
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 22 مرداد 1397 | نظرات ()